Όλα για τον άνθρωπο.

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αρκετά δύσκολες. 
Πόσο μάλλον τη σημερινή εποχή που οι άνθρωποι έχουμε γίνει υπερβολικά εγωιστές και αλαζόνες. 
Οι έντονοι ρυθμοί ζωής μας άλλαξαν. Προς το κακό.
Γι' αυτό και δεν υπάρχουν πια παρέες. Αυθεντικές παρέες, όπως παλιά. Πλέον δίνουμε περισσότερη σημασία στο τι θέλουμε να κάνουμε, παρά στο με ποιους. Όλοι μας έχουμε πληγωθεί από φιλίες - ή τουλάχιστον οι περισσότεροι- και δυσκολευόμαστε να επενδύσουμε ξανά σε νέους ανθρώπους. 
Μ' αυτό τον τρόπο αισθανόμαστε πως γλιτώνουμε μεγάλα κομμάτια απογοήτευσης, αλλά χάνουμε και μεγάλα κομμάτια συντροφικότητας. 
Γι' αυτό, καμιά φορά πρέπει να αφήνουμε πίσω τις διαφορές μας και να δείχνουμε στους ανθρώπους που αγαπάμε τα συναισθήματα που τρέφουμε γι'αυτούς. 
Άλλωστε, δεν είμαστε φίλοι επειδή συμφωνούμε σε όλα, αλλά επειδή αγαπάμε ο ένας τον άλλον γι' αυτό που πραγματικά είμαστε.

Τίποτα δεν είναι δεδομένο σ' αυτή τη ζωή. Τίποτα απολύτως.


Αγαπάς; Φώναξέ το! 
Στεναχωριέσαι; Μίλα, μη το κρατάς μέσα σου, γιατί θα σου τρώει την ψυχή ολοένα και περισσότερο!
Θες να κλάψεις; Κλάψε!
Θέλεις να φωνάξεις; Φώναξε όσο πιο δυνατά μπορείς!
Ό,τι κι αν είναι αυτό που θέλεις να κάνεις, ο καλύτερος τρόπος για να το ξεπεράσεις, και να είσαι και πάλι ο εαυτός σου, είναι να πραγματοποιήσεις την ανάγκη σου αυτή για εξωτερίκευση. 
Όσο κρατάμε πράγματα μέσα μας τόσο "αρρωσταίνουμε" τον εαυτό μας. 


Οι σκέψεις, μας κάνουν να υποφέρουμε περισσότερο από τα γεγονότα. 
Έτσι λοιπόν, καλύτερα να πάψουμε να σκεφτόμαστε πολύ και να αρχίσουμε να πράττουμε. 
Πιο αυθόρμητα, πιο αληθινά, πιο μάγκικα. Να ζούμε τη ζωή μας ελεύθερα!
Και όταν τσακιζόμαστε να έχουμε το θάρρος να λέμε "με 'γεια μου με χαρά μου, φτου κι απ'την αρχή τώρα". 

Η ζωή είναι γεμάτη μικρές και μεγάλες καταστροφές.  Άμα είναι να το βάζουμε κάτω με τις πρώτες δυσκολίες, τότε θα μείνουμε για την υπόλοιπη ζωή μας επιφυλακτικοί, φοβικοί και μόνοι.
Όσες ήττες κι αν υποστείς, πρέπει πάντα να δέχεσαι την κάθε αποτυχία ως μάθημα, ώστε να μην την επαναλάβεις στο μέλλον. 
Και πρέπει να σταματάς την προσπάθεια μόνο όταν έχεις πλέον κερδίσει αυτό που θες!
Και να θυμάσαι δύο πράγματα.
Ποτέ να μην υποκύπτεις σε τίποτα, αλλά να παραμένεις σταθερός στις αξίες σου και τα ιδανικά σου και ποτέ, μα ποτέ, να μην εγκαταλείπεις την προσπάθεια για έναν καλύτερο κόσμο.


"Μα τι θ' απογίνουμε;", ούρλιαξε απεγνωσμένα ο Πέτρος καθώς το τρένο απομακρυνόταν νωχελικά.
"Ό,τι ονειρεύεσαι", είπα χαμογελώντας και του έστειλα ένα γλυκό φιλί από μακριά.